Nederland onder water.
 
Dat was altijd de grootste angst van menig Nederlander.
 
Maar er is iets aan de hand waardoor Nederland over pakweg 25 jaar niet meer bestaat. U mag het als doemdenken omschrijven en dat ik u angst aanjaag maar de realiteit is helaas zodanig dat ik vrees gelijk te krijgen.
 
De europese unie heeft bedacht dat we meer mensen uit Afrika moeten opnemen om ons Nederlanders later te kunnen verzorgen. Maar is dat wel zo en wat is de achterliggende gedachte van onze politieke beleidsbepalers.
 
Ontnuchterend was de uitlating van een buurtgenote die het heel onverstandig vond dat haar kinderen nog kinderen op de wereld durfden te zetten. Nu was dat niet al de eerste dame die deze mening zo uitsprak. De reden voor haar ontnuchterend antwoord was dat je kinderen niet wilt confronteren met een veranderd Nederland waarin de autochtone Nederlander door de allochtone medelander is verdrongen. Dat de oorspronkelijke Nederlander verdrongen is door een geïmporteerde meerderheid van buiten Europa.
 
Ook een bonuszoon van me heeft besloten om op basis van het naderend onheil geen kinderen op de wereld te zetten. Dan kunnen we natuurlijk roepen dat onze ouders in de 2e wereldoorlog ook ons op de wereld gezet hebben, maar toen was de anticonceptie nog niet zover als nu.  Maar ik begrijp zijn besluit heel goed en als ik nu jong was, was dit waarschijnlijk ook mijn oordeel: niet doen. Emigreren is een aan te bevelen optie.
 
Als we zien wat de beleidsbepalers in Brussel aan het bekokstoven zijn dan is dat wel het feit dat ze zichzelf de das omdoen. Want ooit komt er een omslag dat wij als Nederlandse Overheid zijn uitgehold door de nieuwkomers met andere, dan vredelievende bedoelingen.
 
Waren het ook niet de Christenen van Irak die destijds uit humaniteit hun buurtgenoten uit Perzië uit christelijke naastenliefde toegang tot hun land gaven. In de jaren 50 van vorige eeuw was Irak voor 95 procent Christelijk en dat heeft zich in goed 40 jaar omgezet naar een overheersing door een ander geloof.
Nu is Irak voor 95 procent een moslimgebied, zoals u weet.
 
Als nu onze Nederlandse c.q. Brusselse beleidsbepalers denken dat ze die omvorming ongeschonden kunnen doorkomen, dan zal tegen die tijd de ontnuchtering groot zijn.
De toenmalige machthebber en leider van het toenmalige christelijke Irak Koning Faisal werd begin jaren 60 van vorige eeuw op een gewelddadige manier aan zijn einde gebracht door de nieuwkomers die hij uit barmhartigheid zijn land in liet komen. Op een barbaarse manier werden zijn familieleden op gruwelijke wijze vermoord. Dat lot zal ook ons Koningshuis wachten en heeft men dit over zichzelf afgeroepen. Ik zal dit vanuit een ander Universum gadeslaan en me deze woorden die ik hier neerschrijf herinneren.  
 
Ik vrees dat Nederland en haar beleidsbepalers eenzelfde lot boven het hoofd hangt.
De nieuwkomers hebben een andere mentaliteit en eisen alles op waar wij als Nederlander zo hard voor gewerkt hebben. Vrijheid van godsdienst, vrijheid van meningsuiting en de Dolle Mina’s uit de jaren zestig worden weer ouderwets geketend door een stel geloofsfanaten.
 
Ik moet u eerlijk bekennen dat ik blij ben een seniorenleeftijd te hebben, dus voordat de etnische bom barst zal ik er waarschijnlijk niet meer zijn.
 
Nederland verzuipt, maar ditmaal niet door het water.