Pieter of Hugo
Recent hebben we de interne verkiezingen voor het lijsttrekkerschap binnen het CDA meegemaakt.
Langzaamaan komen er steeds meer geruchten naar buiten dat het een georkestreerde verkiezing was. Een eerste telling liet duidelijk zien dat Pieter Omtzigt met zeer grote afstand voor lag op zijn rivalen Mona Keizer en Hugo de Jonge en feitelijk niet meer te verslaan was.
Tja, dat was natuurlijk niet wat de hoge heren van het CDA wilden.
Een eerlijke betrokken man die strijdt voor ons als burgers. Het CDA is ervoor zichzelf en mogelijk niet meer voor haar burgers. Nu heb ik van zeer nabij ook al eens meegemaakt dat een CDA-wethouder geofferd werd voor een nog jonge CDA-politicus die daardoor kans maakte op een zetel in de 2e Kamer. Zo gaat dat in de politiek. We polderen net zolang door tot we de beoogde en door het bestuur gewenste man op de juiste plaats hebben. Stemvee moet zich naar behoren gedragen en verder niets geen inbreng.
Kijken we de afgelopen maanden eens naar het optreden van een Hugo de Jonge, dan valt er niet veel te juichen. De man, zonder ook maar enige medische kennis over virussen is heel duidelijk en helder: een vaccin zal ons door de aderen gespoten worden. Het is het enige doel dat deze man blijkbaar heeft, ons Nederlanders ziek vaccineren. Goede voeding, niet belangrijk.
Het op te lossen middels een combinatie van bestaande goedkope medicijnen is al helemaal des duivels. Nee, dat vaccin zal er links of rechts van komen. Nu schijnt het mannetje Hugo ook nog eens een broer te hebben die werkzaam is in de farmacie.
Dan zeggen wij als normale burgers: Ons kent Ons, en de zelfverrijking ligt op de loer. Het woord corruptie manifesteert zich in ons hoofd.
Dan de dwarsligger Pieter Omtzigt. Een man die alleen via voorkeurstemmen in de Tweede Kamer was gekomen, omdat het CDA hem de vorige keer op een onverkiesbare plaats had gezet. Leden uit zijn regio en vele stemmers hielpen Pieter Omtzigt aan een dikke vinger opstekende overwinning.
Pieter heeft zich de afgelopen jaren als enige in de al zeer lang regerende politiek een ware Volksvertegenwoordiger getoond en heeft zich vastgebeten in de toeslag kinderopvang en andere sociale zaken.
Pieter heeft zich ontwikkeld als een man die je graag als lijsttrekker had willen hebben.
Voor de komende verkiezingen van het volgend jaar had ik mijn lichte voorkeur voor een jongeling bijgestaan door een strafrechtadvocaat als enige mogelijkheid om nog te gaan stemmen. Pieter Omtzigt had, als hij lijsttrekker was geworden, weleens heel veel mensen aan zich had kunnen binden. Dan was ik zelfs lichtelijk gaan twijfelen. Echter het partijbestuur wilde Hugo en geen Pieter.
Feitelijk vind ik dat van het CDA-partijbestuur een hele slimme juiste keuze met zelfmoordachtige verschijnselen, want op deze wijze vervreemd je je nog meer van de actuele situatie, waarin het land wel klaar is met Hugo – Mark en Jaap van Dissel.
Als naar buiten komt hoe en op welke wijze de weg naar het vaccin geplaveid is dan is er nog maar een partij waar je op kunt stemmen, namelijk de enige partij die nog nooit in een Kabinet heeft deelgenomen, hele goede democratische ideeën heeft en nog niet zit vastgebakken in politiek stramien.
Jammer voor Pieter, want als running mate bij Hugo verlies jij je geloofwaardigheid. Zoveel is de zwevende kiezer wel duidelijk. Pieter blijf trouw aan je zelf en aan de burgers die jou destijds gekozen hebben. Laat Hugo maar met zijn modieuze schoentjes voor wat het is.
Hugo of Pieter, geen van beiden worden het! De twijfel is niet meer, met dank aan het partijbestuur van het CDA.
Sjef Smeets
Columnist
Auteur
Onderzoeker
Innovator